امام زمان (عج) و فرهنگ نماز

مرحوم کلینى و شیخ طــــوسى و طبـــرسى از «زهرى» نقل کرده انـد که  گفت:

 مدّتهاى مدید در طلب حضرت مهدى علیه السّلام بودم ودر این راه اموال فراوانى

 (در راه خدا) خرج کردم اما به هدف نرسیدم تا اینکه به خدمت محمّد بن عثــمان

 رسیدم و مدتى در خــدمت او بودم تا روزى از او به التـــــماس خواستم که مرا به

 خدمت امام زمان علیه السّـــــــلام ببرد. محمّد بن عثمان پاسخ منفى داد، ولى

 در مقابل تضرع بسیار من، سرانجام لطف کرد و فرمود: «فردا اول وقت بیا.»

          

  فرداى آن روز، اول وقت به خدمت محمّد بن عثمان رفتم، دیدم جوانى خوش سیما

 و خوشبو همراه اوست و به من اشــــــــــاره کرد که این است آن کس که در طلبش

 هستى. به خدمت امام زمان علیه السّلام رفتم و آنچه سؤال داشتم، مطـرح کردم.

 ایشان جواب مرا فرمود تا به خانه اى رسیــدیم و داخل خانه شد و دیگر حضرتش را

 ندیدم. در این ملاقات، ایشان دوبار به من فرمود:

«از رحمت خدا بدور است کسى که نماز صبح را چندان به تأخیر بیندازد تا ستاره ها

 دیده نشوند و نماز مغرب را بقدرى به تأخیر بیندازد تا ستاره ها نمایان شوند .