شعر نماز

  

       نونهالم دخترم،دردانه ام                         ماه تابانم ،چراغ خانه ام

       دست های کوچکت وقت نماز                     باز میگردد به سوی بی نیاز

              خوب میدانم که آگاهی از او                       نور چشمانم جه میخواهی از او؟

      هرچه را خواهی فراهم میکند                    زندگی را شاد وخرم میکند

       بوی گل می آید از سجاده ات                    جذبه دارد جا نماز ساده ات

             روی مهرت بارگاه کربلاست                       سجده گاهت قبله خون خداست

     دوست دارم مهر چون ماه تو را                  سجده های کند وکوتاه تورا

       میبری تو دست ها را سوی او                   خانه را پر می کنی از بوی او

                 چادر گلدار توچون گلشن است                  روی ماهت چون ستاره روشن است

آسمان گویی بود محتاج تو                        تا ببیند لحظه معراج تو

     آفرین بر تو نمازت را بخوان                         گفتگو کن با خدای مهربان

دوست دارم نغمة شاد تو را                       گفتگوی گرم و آزاد تو را

          با خدا پاینده پیوند تو باد                           نقش لب پیوسته لبخند تو باد